Solana, het krachtige blockchainnetwerk, wordt aangeprezen als een potentiële “Ethereum-killer”. Maar een nadere blik onder de motorkap onthult problemen die de levensvatbaarheid op lange termijn en de betrouwbaarheid als investering kunnen ondermijnen.
- Dagelijkse netwerkcongestie en vertragingen roepen vragen op over de schaalbaarheid.
- Gebrek aan transparantie, met closed-source smart contracts en DeFi protocollen.
- Twijfelachtig tokenomics- en inflatiebeheer.
- Ongelijke verdeling van beloningen die validators en stakers bevoordelen ten opzichte van non-stakers.
Problemen
Solana’s netwerk is vaak uitgevallen, met 11 gevallen in slechts twee jaar.
Ondanks de hoge transactiecijfers genereert het slechts een fractie van de inkomsten van Ethereum.
Dit verschil roept vragen op over het nut en de duurzaamheid van het netwerk.
Bovendien zijn Solana’s smart contracts en DeFi-protocollen closed-source, waardoor hun interne werking niet openbaar is.
Dit gebrek aan transparantie staat in schril contrast met het open-source ethos dat ten grondslag ligt aan veel andere blockchainprojecten, waaronder Ethereum.
Solana’s team wilde profiteren van de vertraging en hoge kosten van de Ethereum Merge door ontevreden gebruikers aan te trekken.
Deze strategie lijkt echter te haperen, aangezien het netwerk van Solana blijft worstelen met prestatieproblemen en zorgen over transparantie.
De bedrieglijke inflatie en het tokenaanbod
Solana’s tokenomics zijn een reden tot bezorgdheid.
Terwijl de jaarlijkse inflatie van het netwerk momenteel 5,515% is, zal dit cijfer elk jaar met 15% dalen.
De definitie van een “jaar” in de context van Solana is echter niet zo eenvoudig als het lijkt.
Op het Solana-netwerk omvat een jaar 180 tijdperken, waarbij elk tijdperk ongeveer 2,5 dag duurt.
Dit betekent dat een “Solana-jaar” kan variëren van 450 tot 630 aardse dagen, waardoor het netwerk een ruime marge heeft om de gewenste inflatieberekeningen te maken.
Bovendien zal de tokenvoorraad van Solana na verloop van tijd aanzienlijk toenemen, met plannen om 775 miljoen SOL tokens te bereiken tegen 2032.
Deze substantiële tokeninflatie kan de waarde van bestaande holdings doen verwateren en de duurzaamheid van het netwerk op lange termijn ondermijnen.
De oneerlijke verdeling van beloningen tussen Stakers en niet-Stakers
Het beloningssysteem van Solana lijkt scheef te zijn in het voordeel van validators en stakers, terwijl niet-stakers een onevenredige last van inflatieblootstelling dragen.
Het netwerk haalt maximale waarde uit de systematische dagelijkse uitgifte van nieuwe SOL tokens, waarbij alle nieuwe uitgiften worden toegekend aan validators en stakers.
Bovendien gaat 50% van de transactiekosten direct naar de validators, waardoor de onbalans nog groter wordt.
Niet-stakers subsidiëren effectief de activiteiten van het netwerk door de inflatoire effecten te absorberen, vergelijkbaar met hoe overheden geld drukken om schulden af te betalen, waarbij de inflatoire gevolgen worden afgewenteld op het grote publiek.
Deze oneerlijke verdeling van beloningen doet vragen rijzen over de levensvatbaarheid van het Solana ecosysteem op lange termijn en het potentieel voor centralisatie van de macht bij een kleine groep validators en stakers.
Disclaimer: De inhoud van deze site mag niet worden beschouwd als beleggingsadvies. Beleggen is speculatief. Bij beleggen loopt uw kapitaal risico.
Lees meer
